Transformacja wysokości: Różnice pomiędzy wersjami

Z C-Geo Wiki
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 6: Linia 6:
 
# wysokości normalne PL-KRON86,
 
# wysokości normalne PL-KRON86,
 
# wysokości normalne PL-EVRF2007,
 
# wysokości normalne PL-EVRF2007,
# wysokości normalne w układzie Kronsztadt'86,
+
# wysokości normalne w układzie Kronsztadt'60,
 
# wysokości ortometryczne w układzie Amsterdam'55.  
 
# wysokości ortometryczne w układzie Amsterdam'55.  
 
W przypadku gdy transformacja polega na przeliczeniu wysokości z układu państwowego do układu obiektu (lub innego lokalnego) moduł wyposażono w opcję wyznaczenia parametrów lokalnej transformacji w oparciu o punkty łączne. Dla transformacji lokalnej dostępne są następujące modele matematyczne:
 
W przypadku gdy transformacja polega na przeliczeniu wysokości z układu państwowego do układu obiektu (lub innego lokalnego) moduł wyposażono w opcję wyznaczenia parametrów lokalnej transformacji w oparciu o punkty łączne. Dla transformacji lokalnej dostępne są następujące modele matematyczne:

Wersja z 15:12, 17 maj 2022

Wstęp

Dla potrzeb przeliczania wysokości punktów między różnymi układami powstał moduł C-GEO o nazwie "Transformacja wysokości". Pozwala on na transformację wysokości punktów między obowiązującymi oraz archiwalnymi układami wysokości takimi jak:

  1. wysokości elipsoidalne w układzie PL-ETRF89,
  2. wysokości elipsoidalne w układzie PL-ETRF2000,
  3. wysokości normalne PL-KRON86,
  4. wysokości normalne PL-EVRF2007,
  5. wysokości normalne w układzie Kronsztadt'60,
  6. wysokości ortometryczne w układzie Amsterdam'55.

W przypadku gdy transformacja polega na przeliczeniu wysokości z układu państwowego do układu obiektu (lub innego lokalnego) moduł wyposażono w opcję wyznaczenia parametrów lokalnej transformacji w oparciu o punkty łączne. Dla transformacji lokalnej dostępne są następujące modele matematyczne:

  1. translacja (przesunięcie pionowe)
  2. funkcja liniowa,
  3. funkcja biliniowa,
  4. wielomiany 2-6go stopnia.
Okno programu transformacji wysokosciowej.png

Film na kanale Youtube

Wykorzystanie modułu transformacji wysokościowej

Transformacja wysokości między układami

Moduł przełączony w tryb transformacji międzyukładowej umożliwia przeliczenie wysokości między wybranymi układami wysokości. Przeliczenie wysokości między elipsoidami odniesienia oraz układami PL-KRON86 i PL-EVRF2007 odbywa się na podstawie modeli udostępnionych przez GUGiK. W przypadku archiwalnych układów wysokości Kronsztadt'60 oraz Amsterdam'55 opracowano autorskie modele przeliczeniowe oparte na znajomości wysokości reperów w układach Kronsztadt86 i układach archiwalnych. Zidentyfikowano około 8600 punktów i na ich podstawie zamodelowano rozkład różnic wysokości.

W celu dokonania przeliczenia użytkownik wybiera w odpowiednich oknach wyboru układy wysokości między którymi ma być wykonane przeliczenie, a następnie wprowadza współrzędne płaskie (w układzie ustawionym w parametrach tabeli) oraz numery punktów wyznaczanych. Po naciśnięciu ikonki obliczeń program wyznaczy nowe wysokości, a w przypadku akceptacji otrzymanych wyników można uruchomić funkcję zapisu punktów do tabeli roboczej. Jeśli oprócz punktów wyznaczanych operator posiada również punkty kontrolne o znanych wysokościach w obu układach, takie punkty można również wprowadzić i zaznaczyć pole wyboru w kolumnie stałość. W takim przypadku program nie obliczy nowych wysokości, ale wyznaczy odchyłkę wysokości.

Transformacja lokalna

Jeśli celem zadania transformacji jest przeliczenie wysokości między układami lokalnymi należy moduł przełączyć w tryb transformacji lokalnej. Pozwala on na utworzenie lokalnego modelu transformacji na podstawie znanych wysokości punktów w obu układach.

Tryb transformacji wys lokalnej.png

Pracę w module należy rozpocząć od wprowadzenia punktów o znanych wysokościach w obu układach. Należy zwrócić uwagę, że do poprawnego utworzenia modelu lokalnego oraz późniejszych przeliczeń niezbędne jest wprowadzenie współrzędnych płaskich wszystkich punktów. Punkty dostosowania (o znanych wysokościach w obu układach) należy oznaczyć w programie przez zaznaczenie pola w kolumnie "Stałość". Punkty nie oznaczone jako stałe traktowane są jako punkty, których wysokości należy wyznaczyć. Po wprowadzeniu wszystkich danych należy wybrać model transformacji, najlepiej obliczenie rozpocząć od niskich modeli takich jak "Translacja", czy też "Funkcja liniowa". Po naciśnięciu ikonki obliczeń (żarówki), program analizuje punkty łączne, a na podstawie różnicy wysokości oraz współrzędnych płaskich wyznacza metodą najmniejszych kwadratów parametry wybranej funkcji, a następnie wyznacza odchyłki dopasowania oraz wylicza wysokości w układzie wtórnym. Dla potrzeb rozrzucenia odchyłek na punktach dopasowania można wykorzystać opcję obliczenia poprawek Hausbrandta.