Nowe Rozporządzenie - pomiar gps i klasyczny
: 10 sie 2012, 10:07
Witam wszystkich,
Przedstawię problem, z którym już być może niektórzy się zetknęli ale niestety nie znalazłem sposobu wybrnięcia z tej trudnej sytuacji.
W ostatnim czasie część ODGiK interpretując nowe Rozporządzenie zaczęło wymagać ode mnie aby wyrównać ścisle obserwacje GPS-ASG wraz z obserwacjami tachimetrycznymi tworząc z tego jednorodną osnowę pomiarową 1-go rzędu. W związku z powyższym chciałbym uzyskać odpowiedź na następujące pytania:
1. Zgodnie z moją dotychczasową wiedzą punkty mierzone RTN-GPS z wykorzystaniem systemu ASG są raportowane już jako wartości wyrównane z podaniem średnie wielkości (xyz) oraz błędu średniego obserwacji (dx, dy, dz). Jak więc można wyrównywać takie obserwacje? Moim zdaniem nie można. O ile w obserwacjach statycznych posiadamy zarejestrowane wektory, które możnaby włączyć do wyrównania, o tyle w pomiarach wykonywanych przy wykorzystaniu systemu ASG takich wektorów nie posiadamy więc jedyną wynikową obserwacją są współrzędne - najczęściej już w układzie 2000.
2. Rozumiejąc zasadę, iż punkty osnowy pomiarowej 2-go rzędu można stosować jedynie w sieciach realizacyjnych, przyznaję iż tego typu konstrukcje były stosowane przeze mnie i przez moich kolegów bardzo często zwłaszcza gdy pracuje się na tachimetrze i gps jednego producenta. Mowa oczywiście o konstrukcjach takich, gdzie 1-szy rząd jest punktami z ASG a 2-gi jest dogęszczeniem klasycznym tej osnowy. Producenci tworząc te systemy chwytali nas na marketingowe hasło typu "Zintegrowane pomiary" itp. i faktycznie to działało. Skoro dokładność pomiaru punktów GPS-ASG można z powodzeniem przyjąć na poziomie 2-3 cm, dalszy pomiar tachimetryczny oparty na tych punktach cechuje się dzisiaj dokładnością poniżej 1 cm to z powodzeniem można stwierdzić, iż dokładność takiej konstrukcji nie będzie przekraczać wielkości 4-5 cm co jest dokładością zdecydowanie przekraczającą osnowę III klasy. Niestety jednak kwestia rzędowości w obliczu obowiązujących przepisów nie ma związku z jej dokładnością.
Reasumując - jak wybrnąć z problemu wykonania opracowania geodezyjnego, którego nie można w całości wykonać gps-asg a wykonanie go klasycznie na obszarach gdzie od lat nikt nie modernizował osnowy wiąże się z utworzeniem ciągów poligonowych kilkukilometrowej długości i jestem przekonany, że dokładność takiej konstrukcji będzie dużo słabsza niż ów pomiar zintegrowany. Ale chyba nikogo z decydentów to nie interesowało.
Pozdrawiam,
Przedstawię problem, z którym już być może niektórzy się zetknęli ale niestety nie znalazłem sposobu wybrnięcia z tej trudnej sytuacji.
W ostatnim czasie część ODGiK interpretując nowe Rozporządzenie zaczęło wymagać ode mnie aby wyrównać ścisle obserwacje GPS-ASG wraz z obserwacjami tachimetrycznymi tworząc z tego jednorodną osnowę pomiarową 1-go rzędu. W związku z powyższym chciałbym uzyskać odpowiedź na następujące pytania:
1. Zgodnie z moją dotychczasową wiedzą punkty mierzone RTN-GPS z wykorzystaniem systemu ASG są raportowane już jako wartości wyrównane z podaniem średnie wielkości (xyz) oraz błędu średniego obserwacji (dx, dy, dz). Jak więc można wyrównywać takie obserwacje? Moim zdaniem nie można. O ile w obserwacjach statycznych posiadamy zarejestrowane wektory, które możnaby włączyć do wyrównania, o tyle w pomiarach wykonywanych przy wykorzystaniu systemu ASG takich wektorów nie posiadamy więc jedyną wynikową obserwacją są współrzędne - najczęściej już w układzie 2000.
2. Rozumiejąc zasadę, iż punkty osnowy pomiarowej 2-go rzędu można stosować jedynie w sieciach realizacyjnych, przyznaję iż tego typu konstrukcje były stosowane przeze mnie i przez moich kolegów bardzo często zwłaszcza gdy pracuje się na tachimetrze i gps jednego producenta. Mowa oczywiście o konstrukcjach takich, gdzie 1-szy rząd jest punktami z ASG a 2-gi jest dogęszczeniem klasycznym tej osnowy. Producenci tworząc te systemy chwytali nas na marketingowe hasło typu "Zintegrowane pomiary" itp. i faktycznie to działało. Skoro dokładność pomiaru punktów GPS-ASG można z powodzeniem przyjąć na poziomie 2-3 cm, dalszy pomiar tachimetryczny oparty na tych punktach cechuje się dzisiaj dokładnością poniżej 1 cm to z powodzeniem można stwierdzić, iż dokładność takiej konstrukcji nie będzie przekraczać wielkości 4-5 cm co jest dokładością zdecydowanie przekraczającą osnowę III klasy. Niestety jednak kwestia rzędowości w obliczu obowiązujących przepisów nie ma związku z jej dokładnością.
Reasumując - jak wybrnąć z problemu wykonania opracowania geodezyjnego, którego nie można w całości wykonać gps-asg a wykonanie go klasycznie na obszarach gdzie od lat nikt nie modernizował osnowy wiąże się z utworzeniem ciągów poligonowych kilkukilometrowej długości i jestem przekonany, że dokładność takiej konstrukcji będzie dużo słabsza niż ów pomiar zintegrowany. Ale chyba nikogo z decydentów to nie interesowało.
Pozdrawiam,
Po pomiarze RTN mamy możliwość sprawdzenia jakie były współrzędne stacji wirtualnej (punkt stały) oraz wektor dX dY dZ (w układzie geocentrycznym) czyli obserwacje do wyrównania. Obserwacje klasyczne można wyrównać razem z wektorami i wszystko będzie OK - czyli zgodnie z rozporządzeniem 
.