Alternatywne metody kartowania obiektów
| Typ warstwy działek i alternatywne metody ich kartowania | |
|---|---|
| Kategorie | Mapa |
| GML | |
| Powiązania | Edytor obiektów |
| Stwórz obiekty | |
Działki w szablonach mapy zasadniczej modyfikuje się w inny sposób niż pozostałe jak np. użytki czy kontury klasyfikacyjne. Warstwa działek w szablonie mapy zasadniczej posiada swój własny typ warstwy. Jest on widoczny w edytorze warstw - 
(zrzut poniżej).
Niektóre obliczenia i funkcjonalności w programie są zależne od typu warstwy. Opcja obliczania powierzchni działek jest ściśle związana z typem warstwy. Dlatego też jest ona aktywna, gdy założona jest mapa w szablonie mapa zasadnicza i wybrana działka. Ten typ posiada również ograniczenia np. nie da się stworzyć obiektu otwartego - nie zostanie on dodany jako osobny obiekt do bazy danych warstwy.
Typ ten można zmienić z poziomu wspomnianego wcześniej edytora warstw oraz z poziomu legendy - kliknąć prawym przyciskiem myszy na warstwie działek i wybrać opcję Ustaw jako... -> Ustaw jako inna. Po zmianie typu mapa nie nadaje się do eksportu do pliku GML, ponieważ wszystkie obiekty na niej zostają zmodyfikowane. Nie będą również działać niektóre funkcje związane z rozliczaniem użytków i ewidencją mogą nie działać prawidłowo.
Ważnym ograniczeniem warstwy działek jest brak możliwości rozłączenia działek posiadających wspólną granicę. Nie można ich rozłączyć wzdłuż granicy oraz na styku na wspólnym punkcie granicznym. Zabezpiecza to powstawanie przypadkowych przerw między działkami lub nakładanie się ich części.
Jeżeli podczas opracowywania mapy zaistnieje konieczność rozłączenia dwóch działek lub odpięcie z punktu granicznego można to zrobić jedynie za pomocą edytora obiektów. Należy usunąć punkt załamania i pamiętać o zapisaniu edycji obiektu (zrzut poniżej).
Alternatywne metody kartowania działki (oraz użytku)
Nowe działki można prawidłowo kartować w ten sam sposób jak wszystkie inne obiekty mapy zasadniczej korzystając z edytora mapy obiektowej lub pasków przyspieszających kartowanie. Istnieją również alternatywne metody ich kartowania.
- Tekstowo - przez wprowadzanie numerów punktów i współrzędnych graniczników. Służy do tego Edytor obiektów. W przypadku edytora obiektów należy wcześniej ustawić w warstwach warstwę działek jako edytowalną. Po wprowadzeniu danych do edytora należy wykonać zapis obiektu.
- Więcej o działaniu edytora obiektów na filmie [1].
- Graficznie - przez łączenie punktów za pomocą myszki. Przebieg granic może być rysowany przez kreślenie obiektów zamkniętych
lub przez rysowanie przebiegu granic bez zamykania działek w obiekty zamknięte, co znacznie przyśpiesza pracę. Do tego celu używa się narzędzia, które umożliwia narysowanie linii składającej się z większej ilości odcinków 
. W czasie rysowania obiektu otwartego dostępne są następujące opcje:
- <- (Backspace) - usunięcie ostatniego połączenia;
- <PgDown>, <PgUp> - wstawienie (dodanie) punktu załamania na poprzednim (następnym) odcinku łamanej;
- <End> - po użyciu klawisza PgDown powrócenie na koniec rysowanej łamanej;
- <+> - powiększenie mapy;
- <-> - pomniejszenie mapy;
- klawiatura numeryczna, kursory - przesuwanie mapy;
- wciśnięty klawisz <Shift> i przesuwanie myszką - przesuwanie mapy w dowolnym kierunku.
- Po wprowadzeniu wszystkich odcinków granic należy użyć opcji Stwórz obiekty w celu automatycznego stworzenia obiektów (z wprowadzonych danych tworzone są działki (użytki) jako obiekty zamknięte).
- W czasie tego procesu przeprowadzana jest kontrola przecinania odcinków i kontrola "niedociągnięć" do punktów granicznych. Problemy te sygnalizowane są komunikatem i zaznaczeniem na mapie błędnego miejsca. Przykład kartowania działek za pomocą odcinków na filmie [2].
- Wprowadzane działki (użytki) są automatycznie kreślone na mapie i zapisywane do zbioru danych założonego na warstwie działek (użytków).
==
